- ρινόπτερος
- ο, Νζωολ. γένος σελάχιων υποτρήματων ιχθύων με πλευρικά μάτια και δηλητηριώδη αγκάθια στην ουρά.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rhinoptera (< ῥίς, ῥινός + πτερόν)].
Dictionary of Greek. 2013.
ρινόπτερος
Look at other dictionaries:
ρίς — και ῥίν, ῥινός, ή, ΜΑ η μύτη, το όργανο τής όσφρησης και τής αναπνοής (α. «ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῑνα ἑκαστῳ θῆκε φέρουσα», Ομ. Οδ. β. «ἀποταμὼν τὴν ῥῑνα», Ηρόδ. γ. «ἕλκεσθαι τῆς ῥινός», Λουκιαν.) αρχ. στον πληθ. αἱ ῥῑνες τα ρουθούνια (α. «στόμα τε ῥίνας … Dictionary of Greek
